در حوالی عشق

  بانو، اگر گفتم ندارم دل؛دروغ استدل نیست چیزی غیر آب و گل, دروغ است! بگذار صحرا همچنان صحرا بماند دیوانه، روزی می شود عاقل، دروغ است وقتی دلم طبعی ندارد در سرایشهر چه بگویم سعدی و بیدل، دروغ است وقتی که نان در سفره ی مردم نباشدبازی منچستر- نیوکاسل، دروغ است من در پی آرامشی جاوید هستمدریا، بگو دلتنگی ساحل، دروغ است ای مرجع تقلید من! وقتی تو هستیبهجت،مکارم، نوری و فاضل، دروغ است بگذار چشمانت درآرام در حوالی عشق...